Sen hayatımın dört mevsimisin
Her mevsim açan solmayan gülümsün
Hep yağan bereketli yağmurumsun
Baktığım her yerde gördüğümsün
Ben Leyla oldum sen Mecnun'umsun
Yaşam pınarım batmayan güneşimsin
Gecenin karanlığında sen huzurumsun
Denizlerimde parlayan yakamozumsun
Gönül deryamda doğan ışığım ay'ım sın
Ben Aslı oldum sen Kerem'imsin
Adın dilimde söylediğim sözümsün
Gönül bahçemde yaşayan can özümsün
Allah biliyor ya gönlümün sözlüsüsün
Sevmişim bir kere yüreğimin özüsün
Ben Şirin oldum sen Ferhat'ımsın
Anka kuşumsun Kaf dağında erişemediğim
Kar altında açmayı bekleyen kardelenim
Bakışlarınla erittin buz tutmuş yüreğim
Sevmem derken sen bana sevmeyi öğrettin
Ben seven oldum sen sevilenimsin
Hasibe Kaya
01-05-2009
saat:15.54
Kayıt Tarihi : 28.6.2009 14:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!