Sevilen Kız Şiiri - Oğuzhan Öztürk 2

Sevilen kız güzelleşir
Her şeyiyle
Bakışıyla, gülüşüyle, yürüyüşüyle
Sanki karşı konulamaz bir ışık gibi parlar
Ve o ışık bir gün gözlerine değer
Ruhunla konuşur
Karanlıkta yıllarca sessiz duran odalara sızar
Senin bile unuttuğunu sandığın duyguların
Orada hala seni bekliyordur
Karnında kelebekleri uyandıran
Umutları yeşerten o duygular
Ve sen ışığa alışık olmadığın için
Bir çekinme yaşarsın
Fazla gelir
Yabancı gelir
Çünkü karanlık güvenlidir
Sezen Aksu'nun söylediği gibi
Ey aşk
Daima sana sığınırım

Ama bilmezsin
Işık geri çekilmez
Sen dönüp gitsen bile
Zaten çoktan bir iz bırakmıştır sana
O iz ilk ne zaman düştü biliyor musun
Sen demir süngülü kapıyı açamadığını söylediğinde
Onu senin için açtığım anda
Saat durmuştu
Lütfen geri çekilin hanımefendi dememle birlikte
Yüzünde beliren o şaşkınlık dolu ifadeyi hala hatırlıyorum
Sonra nöbet yerinde etrafımda dolanman
Saçını kulağına atıp hafif yana dönerek bakman
Göz göze gelince hemen kaçırman
O sessiz testlerin
Aşkı arıyorum dediğimde
İçinden gerçekten arıyor musun diye
Beni tartıyordun
Ve her seferinde gözlerin cevap veriyordu
Düğün dansımda eşimi belimden tutup
Kendime çekeceğim ve öpeceğim dediğimde
Bakışların değişmişti
Belki söylemedin
Ama anladım aşırı hoşuna gittiğini
O sahneyi bir anlığına hayal ettiğini gördüm
Eski çay ocağının önündeki koltukları hatırlıyorum
Ben otururken iki sıra sola oturmuştun
Hiçbir şey demeden
Ama kalbin uzaktan bile duyuluyordu
Benimki de aynı ritimdeydi
Soyunma odasının çıkışında çarpıştığımız an
Sadece denk gelme değildi
Kader küçük bir imza attı orada
O gün eve gidene kadar
Gözlerimin içi gülüyordu
Kontrol edemedim o gülüşü
Belki bilmiyorsun
Ben seni her gördüğümde
Yeni bir beni tanıdım
Sen de bu şiirlerle
İçindeki yeni seni tanıdın
Senin gibi ben de zor severim
Herkes gelir geçer, konuşur, şakalaşır
Ama içeri kimse giremez
O evin kapısı sadece doğru kişiye açılır
İçinde yıllardır yalnızdım
Sonra sen geldin
Bir ışık gibi
Hem göz alıcı hem akılda kalıcı
Evin içi birden doldu
Sessizlik bile güzelleşti
Çay alırken benden iki adım geri çekildiğin anı unutmuyorum
Korkudan değildi o
Duygunun taştığı andı
Senin gibi derin biri kolay kolay bakmaz zaten
Ama bakarsa ruhuyla bakar
Ve ben o bakışta
Evimin yolunu buldum
Harabe evlerin kapısından yalnızca bedenler girer
Biz evimize
Ruhumuzla gireceğiz
Ve o evden hep ışık yayılacak
O ışıkla beraber
Seven oğlan büyülenecek
Sevilen kız daha da güzelleşecek