Bir karanlık gecedeyim, gene yapayalnızım tabiki; ayıp etmeyin canım. Bazen kahkahalarla gülesim geliyor bu halime ve bu halime gelinceye dek yaşadıklarıma...
Bir Didem, bir Sezen, bir Emel, bir İnci, bir Beyza, bir Pınar, bir Hilal, bir Hülya, bir Konce, bir Elif...
Hepsi ayrı bir güzellik sundu bana, ikisi platonikti, ama onları seyretmek bile güzeldi. Kumru gibi gugugugu diye şakırlardı hatta. Platonikliğine son veremezdim.
Aklım ya buna bile hasret kalırsam fikrine demir atmıştı.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta