Sevildiğin Kadar Şiiri - Mustafa Küçükönder

Kimi gün kızgın demir,
Kimi gün sırça köşktür dünya.
Bir bakarsın erir,
Gün olur pul pul dökülür eline.

Ve sen,
Kanınla, canınla bir destan yazarsın,
Yüreği kıpır kıpır, hırçın bir denize,
Sonra elini cebine atar,
Keyfinse bir sigara yakarsın,
Adımlarsın kıyıdan alemi.
Gün olur,
Ya eriyen demir boğar seni,
Ya da sırçalar keser her yanını,
Umulan gibi kaparsın gözlerini,
Tüm Dünyanın gözleri önünde,
Tüm dünyaya rağmen.

Seni hayat damarı yapan ise,
denizin dibinden ayrılmaz,
Dalgalarla kavga eder,
yakamozlarla sevişir.
Ama senin destanını okur satır satır.
Belki seni anlar, belki anlamaz,
Anlamasa bile yine de seni hep sever
İşte hayat bu kadar ancak,
Sevildiğin kadar.

22.03.98-İstanbul