Sevildiğimi sandım. Kalbimin derinliklerinde bir meltem esintisiyle baharı hissettim, ama o esinti, aslında fırtınanın habercisiymiş. Gözlerindeki sevda ışığı sandığım parıltı, meğer yanılsamanın gölgelerinden ibaretmiş. Hayallerim, gökyüzündeki bulutlar gibi dağıldı, her biri yağmura dönüşüp kalbimin kırıklarına düştü.
Bir gül bahçesi hayal ettim, oysa dikenli yollarda yürümek zorunda kaldım. Sesindeki o sıcak ton, şimdi kulaklarımda yankılanan bir sessizliğe dönüştü. Zaman, sevgimizin üzerine karanlık bir örtü serdi; umutlarım birer birer söndü, gözlerimdeki ışık bile kayboldu.
Bu dünyada yalnızca Allah'a sığınırım. Kalbimin acılarını, ruhumun sancılarını yalnız O'na emanet ederim. Çünkü bilir ve inanırım ki, sadece O'nun rahmetiyle yeniden doğabilirim.
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta