Sevil NİZAMOĞULLARI'nın 'Demek ki Sevgim Bitmiş' şiirine karşılık yazılmıştır.
Demek ki hala farkındasın hayatın,
Yoldan geçen otobüsün peşine takılmışssın
Kendi işinle meşgulken, duygularını çalıştırmışsın
Kızmışsın, sevmişsin hatta darılmışsın
Sevgi her zaman güldürmez yüzü,
Bazen ateş yapar, soğuk algınlığından beter
Demek ki; ölçü değilmiş gülmek
Gülünce sevmek
Bak bana hala üzülmekteyim
Ama derinden sevmekteyim
İnsanlar amaç edinir çalışmayı
Oysa çalışmak amaç, mutlu olmak adına hayatta
Çaycın simit getirmemiş!
Bırak, bir gün de sen götür, o simidi
Şaşırsın...
Para,
Varlığı ile yokluğu aynı ıstırapta
Fazlasını da umma,
Azının da ardında kalma
Hayat bu,
Bir kağıt parçası silmemeli umudu
Değişim hayat boyu,
Şairi aynalara bakıtmayan,
Kaşa inmiş akları, kar sandıran
Bir de bak aynaya tersinden
Ya ruh, onyedisinde değil mi
Gülmek ruhu gençleştirir,
Lakin kahkaha üzer kalbi
Üzer garibi
Hasret,
İşte o bende de var,
Boşu boşuna ruhum, hamallığını yapar
Sevgi bitmez ki.......
Bitse;
Niçin seni bu ıstırap sarar
Kayıt Tarihi : 9.4.2005 12:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)