Sevil-me Şiiri - Adnan Bala

Aklıma düştün yine bir çiğ tanesinde
Dünya bütün güzelliklere gebe kaldı sonra
Güneşin doğuşunu bekliyor gibi oldu ay
Karanlık aydınlığa aşık oldu bir ara
Sanki aydınlık onun sonu değil başlangıcı oldu

Papatyalar kışa aldırmadılar sana açtılar
Sen dokununca onlar ölmeyi unuttular
Sen mutlu ol diye kış ömrünü feda etti
Bütün yaşamların sana feda edilebileceğini biliyor gibi

Sen gülünce aldırmıyor yıldızlar güneşe
Seni kıskandırmak için hep birlikte yanıyorlar
Güneş küsmüyor yıldızlara sırasını beklemediği için
Bütün güzelliklerin kaynağının sen olduğunu biliyor galiba

Sen bir sabah uyanıyorsun
Dünya bütün güzellikleri ile ortada
Saklamıyor hiçbir güzellik güzelliğini

Dünya sevilmeye uyanıyor