Sevil hanım Şiiri - Mehmet Ali Demirel

Bir sevdaya düşmüş görmüyor gözü
Okyunusa düşse sönemez közü
Herşeye boş vermiş dinlemez sözü
Berlinin nadide hanımı sevil

Oturup seyreder dalar maziye
İnanamaz bahta kara yazıya
Ağlanır şehide sorar gaziye
Berlinin nadide çiçeği sevil

Kırar durur hergün üç beş ahbabı
Bilmez günahı bilemez sevabı
Kendine dost bilmiş rakı şarabı
Berlinin nadide sultanı sevil

Sincap misalı atlar daldan dala
Savurur tekmeyi servette mala
Kara sevda koymuş bak ne hale
Berlinin nadide bülbülü sevil

Vermez oldu ona hiç birşey teselli
Ne günü gündür ne gecesi belli
Kapı çalar ecel,ölümü tecelli
Berlinin nadide sümbülü sevil