Kaçamak kentin sokakları
Erkek hayaletleri, kadın gölgeleri
Baharlara karşı durulmaz
Sevda öyküleri yaşanır
El değmemiş yüreğimi götürüverir
Yolu yordamı budur sevgilerin.
Hor görmeden kınamadan
Tahliye edilemeyen suçlu gibi görme
Yağmurlar üstünde görülmeyen ayak izleri
Sisli bir buğu ardındaki sonsuz mavilik
Kirpiklerimdeki su damlacıkları
Gökyüzünde tek bulut olmasa da ıslanırım
Karşı durulmayan bahar bitiyor
Çocukluğumu arıyorum
Çok uzaklarda duruyor
Dolunayda sevdanın yorgun yüzü
Mutluluk iskelesi, yanaşıyoruz
Kimsenin kimseyi görecek hali yok
Mavileri dolunaya bıraktım
Bir kez sevdim,
Kaçamaklara yüreğim el vermez
Konuşmadan yan yana yürüdük
Temiz, yüce bir aşktı bu
Çiçekçi kadının yerlere saçılmış gülleri
Sevecenliğe açmış kollarını
Soluk soluğa nefeslerimiz
Elimi alıp kalbinin üstüne koyuyorum
Ve sevdalar el ele…
Kayıt Tarihi : 11.5.2005 14:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!