Kasım yağmurları başladı artık,
Hüzünlü sevdaların son demleridir yaşanan...
Ve şairlere gün doğdu yine.
Yağmura karışan gözyaşlarıyla,
Hasret kokuyor ıslak topraklar..
Düşen yaprak misali solan sevgiler,
kapkara bi gece sanki ömrüm.
bir eski çağ mağarası karanlığında kaybolmuş hayallerim...
ve zindan karası düşüncelerim yasaklı.
bazende inadına buz mavisi olur hayatım acıtırcasına.
tutşan kayalar gibi yanar yüreğim.
ve zemheri yalnızlığımda üşür ellerim.
Ve bahar gelip geçti zalim rüzgarlar gibi...Şimdi uzaklarda, istirapli gece yürüyüşlerine ve ince aşk şarkilarina eşlik edecek yildizlarin var mi bilmiyorum.Oradan, uzaklardan gelen mektuplarin beni teselli edecek yerde, biraktigin derin boşlugu büsbütün çogaltiyor içimde. Mektuplarina dokundukça küçülüyorum.Bana yeniden, yeniden sevda dersleri veriyor; aşkin imkansiz denizlerine atiyorsun....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!