Sonbahar... İşte Eylül,
seninle tanışacağım güne
alıp götürüyor zaman beni.
Bir yaprak daha düşüyor kavak ağacından
Ve ben sana
biraz daha yaklaşıyorum,
hüznünde lodos esiyor
ve ben
iliklerime kadar seni bekliyorum.
Adımı fısıldayan ağzını,
uykusuz, yorgun yüzünde duran,
gözlerini...
Televizyonlarda soğuktan yana haberler,
harita üstünden
koşarak geliyorlarmış, Alpler'den.
Odun, kömür sevdası
anlaşıldı herkes sıcağı seviyor.
On İkisi de geçti Eylül'ün
biçerek sevdaları
On üçünde olsaydı olan
anlaşılacaktı şeytan oldukları...
Ben seni bekliyorum
sesine mevsimlerin eğildiği
Gözlerine baharın ağladığı
ağlar gibi gülmeni
Dokunsalar gülecekmişsin gibi duran
yüzünü bekliyorum;
akıp giden ömrümün kıyısında...
Kayıt Tarihi : 22.9.2012 14:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!