Kendi kırpığından dokunan urbalar ardımda
Yanık uçlu şiirler, kavgayla tatlanan imgeler
Rengârenk bir bahar dışarıda, içerisinde aşk
Devrilmiş bir masa hayat, yorgundur ayrılıklar
Kocaman bakışlı esaretler besliyoruz gönlümüzde
Çiçekler saklıyoruz ömrümüzün tozlu vazolarında
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta