Sevi Göğsündeki Sükûnet

Kendi kırpığından dokunan urbalar ardımda
Yanık uçlu şiirler, kavgayla tatlanan imgeler
Rengârenk bir bahar dışarıda, içerisinde aşk
Devrilmiş bir masa hayat, yorgundur ayrılıklar

Kocaman bakışlı esaretler besliyoruz gönlümüzde
Çiçekler saklıyoruz ömrümüzün tozlu vazolarında
Dilimizde hüzzam tatlar, yandı asırlarca gönlümüz
Boğuluyoruz gaipten bahanelerle kendi içimizde

Arada bir değişiyor afişler, perdede aşk rapsodi
Bekleyişler ılıman bir mevsim, düşler korsan güfte
Kendi direncimiz kanıyor arada, sevgi dilimizde nida
Sevmeyi öğretmiyor hayat, çoğul bir cümle ah sevgi!

Büyülü balonlar salsam göklere, içinde çocuk sesleri
Çöller aşsa mutluluk, şah mat düşünüşlerle filizlense
Yorgun fısıltılar büyüyor ruhumda, öfkem cellât ilmeği
Bir rastlantının kıblesindeyim, sevi göğsündeki sükûnet