Sevi Bir Oyalantı mı Şiiri - Haydar Okur

SEVİ BİR OYALANTI MI

Sevi mi, sevda mı dediniz
Sevi denilen şey,
gönlüme serpiştirilmiş
bir ölü toprağıdır artık...

Solmaya duran bütün renklerin
küf mavisine dönüşmesine ne kaldı ki
beşinci mevsimin ölümcül esintileri vuruyor şakaklarıma
Hayata dönük ne bir beklentim var, ne de umudum...
ben bittim, ben tükendim ve ben, ben olmaktan çıktım
Hayat tünelinin derin bir boşluğu içinde,
aydınlığı bir daha göremeyeceğim,
bir bilinmezin yolcusuyum şimdi...

İnsanlar...
Güzellikler...
Sevmek...
Ve yaşamak...
Sevi mi dediniz?

Hayata bağlayan sorunlar, sorumlular,
Mutluluklar, mutsuzluklar, onulmazlıklar, acılar, özlemler..
Ayrılıklar, yalanlar, yalanlar...
Hemen her şey silinmeye başladı,
hafızamın her bir yerinden...

Sevgi, sevmek, sevda,
hayat masallarının avuntusu içinde...
Ayrılık acısıyla biteviye kavrulmak...
Sıcacık duyguları küllendiren sevdaların,
Çetin bir armağandır ayrılık...

Hummalı bir aşkın getirdiği ayrılık faturasını,
Sıkılmış kurşun niyetine yüreğime gömerek,
Karanlık dehlizlerin küf kokulu bir yerinde
Soluk alıp vermekse eğer hayat
Şu an bu işlevin içindeyim sevgili...

Sevenlerin düşlediği
Gerçek mutluluk bu mudur dersin
Hayatı bitirmek...
Dünya vaveylasını, dünyaya bırakıp,
Bütün sorunlardan, bütün olgulardan,
Bütün çaba ve emeklerden sıyrılarak uzaklaşmak...
Sevenlerin yazgısına düşen vuslat
Ve mutluluk denilen giz bu mudur sevgili..

Bana,
''Senin mutlu olmanı istiyorum'' derdin hep,
Düşündüğün bunlarsa sevgili
başım gözüm üstüne
şimdi en mutlu insan benim, benim sevgili
Sana benden sadece
Eline, diline, emeğine sağlık,
Demek düşer artık…
Hiç bir söze gerek kalmadan

Sevi mi, sevda mı dediniz
Sevi denilen şey,
gönlüme serpiştirilmiş
bir ölü toprağıdır artık sevgili