Sevi Şiiri - Seda Meriç

Bir nefese sığmayana

Hüzün insanda pare

İnsan topraktan ibâre

Toprak, cesur bir rüyâ

Hayatın gizemi, hülyası

Nefesin dostu, cananı

Kabul eder tüm cefayı

Kış güneşi gök kubbede

Yağmurla yüzünde güller açılı

İnsan toprağa, toprak insana bağlı

İnsan kokar, insan toprak

Özlem penceresi, insanın aynası

Yeryüzünde filizin feryadı

Filin yüreğinde sevinç çığlığı

Güneşten gelen ses sedayı

Ondandır çağırır toprak insanı.