Günün aydınlığı gibi sevdim seni
Gecenin karanlığın da gizledim
sevilerimi
yıkıldım bir kalenin
yıkılışı gibi
beni sevmediğinden değil
sevdiğini kanıtlamaya çalışırken
yalancılıkların
yıktı beni
ve yerle bir oldum
sevsende sevmesende
artık nafile
çünkü kalmadı bende
hiçbirşeyin
diyemiyorum
sevini
yüreğimin taa en ücra köşesinde
öyle mahzun
ve boynu bükük
saklıyorum
ilenesim gelmiyor sana
umudu umut ettin
yarim sen bana.
ANKARA
Kayıt Tarihi : 21.1.2008 11:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!