Sevi Şiiri - Abdullah Mennan

Sevi ! saat yaklaşıyor gün yavaştan yavaşa atıyor akşamın kollarına.
Ay yarim! ay kıvrım kıvrım güzelmi güzel haspa, süzülüyor denizin koynuna.
Yalnızlık çekme gülüm, otur sahilde yalnızlık çeken banklara esen yeli tut,
Dalgaların çakıl taşlarına vuslatını seyret, geçen günlerimizi yad et.

Anıyorum sensiz seninle, saba rüzgarının söğüt dallarına busesini.
Dolaşıyor sevgililer el ele, kutsuyor yıldızlar yakarak kandillerini.
Doluyor sevgili yarin sac telini, yel okşuyor denizin kadife tenini.
Mehtabın hali şen şakrak doğuşundan belli olacak bu gece çok güzel dişi

Ay şavkı sarmış sevgilileri , dolanmış kollar bellere ayak sesi ritim saz.
Esiyor rüzgar melodiler mırıldanıyor sevgilinin kulağına nefesli saz.
Balıklarla oynaşıyor okşayarak yakamoz, bu ne güzel işve ne güzel naz.
Nekadar güzel gecerdi böğle gecelerde coşkun duygularımızınsavaşı.
Güzeldi çıplak tenimizi, güneş huzmelerinin okşayarak uyandırışı.