Sevgiyle örülen duvarlar Şiiri - Ayhan Ç ...

Güvendiklerimiz içimizde iz bırakıyor,
Kimi zaman bir yara, kimi zaman bir fırtına.
İhanetin soğuk rüzgarlarıyla sarılıyor etrafımız,
İhanet gölgeleri bir bir düşüyor güvendiğimiz yollara.

Bir anda yerle yeksan oluyor kurduğumuz bağlar,
Cam parçaları gibi kırılıp etrafımıza saçılıyor.
Tıpkı kalbimizdeki dertler gibi,
Sevgiyle ördüğümüz duvarlar bir bir yıkılıyor.

Güvendiğimiz ellerden düşerken umutlar,
İçimizdeki kırık dökük duvarlar kalır geriye.
Kalbimizde yangınlar, gözlerimizde yağmur,
Izdırap dolu anlar sarar etrafımızı, güvendiğimiz yollarda kaybolmuşuz.

Gözlerimizdeki yalnızlıkla yüzleşiriz sesizce,
Dudaklarımız titrer, anılar bir anda sarar içimizi.
İhanetin soğuk eli dokunmuş bir kere,
Hançer gibi saplanmadan durur mu yerinde içimizde, derin bir yara bırakır.

Ama yine de gerçek sevgi değil midir bütün yaralara şifa olan,
Sevgi değil midir bütün yaraları saran?
Yeri gelir dertli şarkılarla avunur, yıldızları izleriz.
Belki de en derin acılar, sevginin içinde gizli.

Ve belki de gerçek sevgi, ihanetin üstesinden gelebilmektir.