Gazetelerin tabak-çanak verme yarışı içinde olduğu günlerdi. Eşim bir tabak takımını tamamlamak için gitmiş bayîe. 4 tane tabak almış ama parasını ödediği halde 4 tane gazetenin yalnızca birini almış. Diğer üçünü bırakmış bayîe. İtiraz etmişti bir komşum;
“Neden almadın ki? O bu gazeteleri ikinci defa satacak ve fazladan kâr edecek” dedi.
Bunun üzerine ben söze girmiştim;
“Bu bayî ile bir düşmanlığın mı var? ”
“Hayır.”
“Öyle ise bana bir yarar sağlamayacak olan 3 tane gazeteden onun kazanç sağlaması neden seni rahatsız etti? ”
Bir yanıt verememişti komşum.
Gerçekten de 4 adet gazetenin eve getirilmesi bana 1 gazete kadar yarar sağlardı. 3 adet gazeteyi hiç okumadan çöpe atmam gerekecekti. Hatta bu durumda gazete almak isteyenlere yeni gazeteler verileceği için sade bir vatandaş yerine gazete şirketi fazladan kazanacak, ayrıca ülkemizin orman zenginliğinden bir miktar daha kaybımız olacaktı.
Düşünüp dururum bazen. Kendimize hiç yarar sağlamayacak bir eylemi yalnızca başkasına yarar sağlamasın diye yapmanın mantığı nedir diye.
İçimizde sevginin önünü nefret mi tıkamıştır?
Ne olurdu çevremizdeki insanların yararını da öncelikle düşünseydik?
Ne kaybederdik bize yararı olmayandan onların yararlanmasını sağlarsak?
Kendi mutluluğumuz gibi çevremizdekilerin de mutluluğunu istemek çok mu zordur?
Nefretin yalnızca çevremize değil de bize de zararı olduğunu bilmek için psikolog olmaya mı gerek vardır?
Nefret içimizde stres oluşturur…
Kemirir içimizi…
Hele de nefretler amacına ulaşmazsa daha da ağır strese, depresyona sokar bizleri.
Sevmek…
Ne güzel bir duygu…
Yalnızca kendi rahatlığımız olmaz mutluluk kaynağımız.
Çevremizdeki insanların mutluluğunu görmek de mutluluğumuza mutluluk katar eğer seviyorsak…
Tüm bu getirisine karşılık hiçbir götürüsü yoktur sevmenin…
Sevdiklerimizi mutlu etmek yalnızca hediyelerle, parayla olmaz.
İçten ve sevgi dolu bir gülüş bile mutlu etmeye yeter insanları…
Nefretleri çöpe atmanız,
Sevgi ile kucaklaşmanızdır dileğim.
(20.01.2008)
Sevgi dağıtmaktan çekinmeyin
Sevgiler
Dağıtmakla bitmez
Azalmaz da...
Sevgiden karşılık beklemeyin.
Karşılıksız verilen sevgiler
Katlanarak sizlere döner.
Kadir Tozlu
Kadir TozluKayıt Tarihi : 20.1.2008 22:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yazınızı okuduğumda, her zaman düşündüğüm gerçekler, bir kez daha geldi aklıma. İnsanlar içinde yaşadıkları toplumun rengini, kokusunu yansıtırlar.. Başarılı olan neden taktir edilmez ülkemizde ? Başarılı olanlara neden çelme takmaya kalkarlar ? İnsanları neden bencil kılar aşırı dünya varlığı ? Toplumları birlikte kılan onların eğitsel kültürleridir. Bir söz vardır sizinde anımsayacağınız, ' Aptal dostum olacağına, akıllı düşmanım olsun' deriz. Biliriz ki, aklını iyi kullanan düşmanınız dahî olsa size zarar vermeyecektir.
Bir aşama, bir atılım yaratmalı, bencilliği, egoizmi aşmalı, insan sevgisini ölçüye vurulamaz değer kabul etmemiz için çok farklı düzeyde eğitilmemiz gerektiğini düşünüyorum.
Sevgiler, başarılar..
Sevdiklerimizi mutlu etmek yalnızca hediyelerle, parayla olmaz.
İçten ve sevgi dolu bir gülüş bile mutlu etmeye yeter insanları…
kutlarım ne mutlu seve bilene....
TÜM YORUMLAR (16)