Sevgiyle İlim Şiiri - Mehmet Fatin Baki

Mülkün kısalır kıymeti ihsana katınca
Sevgiyle ilim miktarı artar dağıtınca

Geldik kimi zengin kimi yoksul. Buna ragmen
Çıplak doğuverdik, bizi Mevlâ yaratınca

Cahil ve fakirdir sürünenler göreceksin
Varlıklar içinden bakıver bir göz atınca

Yoldaşlığı, zulmette kalan bir yoksula, kâfi
Yokluk yolunun yolcusu ol, Dost aratınca

Ömrün boyu naçar bile kalsan sabır eyle
Öğrenmek için eyle duâ gün karatınca

Ağyara çuvaldız sokacaksan, daha evvel
Kendin dene bir kez, kanatır iğne batınca

Yüksek gururundur sana düşman, bunu ögren
Nefsin veya kibrin seni namerde satınca

Gündüz gece ver bilgini tullabına, Mehmet
İlminle çulun mahvolacak kabre yatınca

Tullab = talebeler

Fa’lun Feilatun Feilatun Feilatun
/ / . . / / . . / / .. / /

Malını ve mülkünü başkalarına yardım için
dağıttığın zaman azalır, fakat sevgi ile ilmini
insanlara verdikçe artar. Kimimizin zengin,
kimimizin yoksul olmamıza bakma, Allah bizi
çıplak olarak yarattı. Varlıklar içinde iken etrafına
bakarsan, cahil ve fakirlerin süründüğünü öreceksin.
Dostluk ararken yokluk yolunun yolcusu ol. Bunun
için karanlıkta kalan bir yoksula yol arkadaşlığı
etmen kâfidir. Ömrün boyunca her akşam birşeyler
öğrenmek için dua et, ve çaresiz kalsan bile sabret.
Yabancıya çuvaldızı sokmadan önce, bir kez iğneyi
kendi etine batırırsan, kanatır. Nefsin ve kibrin seni
alçaklara sattığı zaman, senin kendi gururunun sana
düşman olduğunu öğreneceksin. Mehmet, gece
gündüz bilgini talebelerine ver, zira sen öldüğün
zaman senin malın, mülkün bilginle beraber yok olacak.