Sevgiyle bakmak Şiiri - Cemal Aydoğan

Bir kelebek görürsün
Dolaşır özgürce uçuşur
Rengarenk çiçekler arasında
Aklın durur
Güzelliğinin karşısında
Bir an düşünürsün
Algılarsın tırtıl olduğunu
Yaşarken kozasında
Sabırla bekler
Günler geceler
Son verir beklemeye
Bir gün dönüşür kelebeğe
Belki görürsün yeniden doğduğunu
Döner insanlara bakarsın
Bakakalır şaşarsın
Kiminin güzelliğine
Kimisinin çirkinliğine
Kalem gibi kaşlara
Omuzlardan dökülen sırmalı saçlara
Birinin gül gamzesine
Birisinin ahu gözlerine
Bir güzelin nazına işvesine
Kiminin kirpiğine
Birinin hokka burnuna
Birisinin endamına boyuna
Kiminin incecik boynuna
Açarsan gönül gözünü
Yakalarsın insanın özünü
Verirsen saygını sevgini
Görürsün insanın tüm güzelliğini
Bir tırtıl gibi olduğunu bilsen de
İyiliğini kötülüğünü görsen de
Önemli olan aşkla görebilmektir
O zaman bilesin ki insan da bir kelebektir