Sevgiyle... Şiiri - Mehmet Şahan

Ağlayan her canlı güler sevgiyle,
Soluyan nefesin telleri sevgi…
Ana kuzusuna meler sevgiyle,
Yavrum diyen sesin dilleri sevgi…

Şefkatle beslenir büyür sevgiyle,
Kalplere seslenir buyur sevgiyle,
Ninniler söylenir uyur sevgiyle,
Yanakta kızaran gülleri sevgi…

Şairler dillenir, yazar sevgiyle,
Ferhat kayaları kazar sevgiyle,
Sevdaya dönüşür nazar sevgiyle,
Külleri tozduran yelleri sevgi…

Eğilir önünde dağlar sevgiyle,
Duygular sel olur çağlar sevgiyle,
Veysel’im çöllerde ağlar sevgiyle,
Gözündeki yaşın selleri sevgi…

Kelebek kıtalar aşar sevgiyle,
Börtü, böcek hepsi yaşar sevgiyle,
Somonlar ölüme koşar sevgiyle,
Ölüme gitmenin yolları sevgi…

Susayan gönüller kanar sevgiyle,
Kor olur yürekler yanar sevgiyle,
Kul olan Allah’ı anar sevgiyle,
Mevla’ya yönelen elleri sevgi…

Yaradan yaratmış beni sevgiyle,
Şahan’a sevdirmiş seni sevgiyle,
Saraya döndürür sini sevgiyle,
Ölmeden öldürür kulları sevgi…