ne kadar sevgi varsa
topladım da sevdim seni...
ve gölgende oturup
aydınlığına kırptım gözlerimi...
ahh derviş
(.?.)
kolları budanmış bir ağacın dallarıydı;
meyvesi tatlanmamış mahzun çocuklardı...özgürlüğümüz!
s,rest:1396
Nebi Hakan AkıncıKayıt Tarihi : 8.9.2018 12:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!