Akan zaman değil nafile, sevginin çeşmesinde.
Birikir; coşar pınar olur, gönüllerin bahçesinde.
Havva aşkı olmasaydı, biz mecnun Ademlerde,
Issız beyabanda kururduk, gözyaşımız baran bize.
Kainatın mayası, İlah'ın tükenmez sevgisi.
Her çiçek solar, ''Allah'' deyip açar yenisi.
Devasa bir yokluktur, bu döngünün gerisi.
Sevgi yelkeniyle yön bulur, hayat gemisi.
Afitabdan armağan bize, sımsıcak gülümseme.
Aydınlanır karanlık, yırtılır kapkara gece.
Sabahın şefkati, can verir serin melteme.
Sevgi uyanır, ihtiras gelir yine Kereme
O kadar acımasızdır ki bazen, tanımaz yasak.
Uğruna elma düşer dünyaya, cennetten kovularak.
Ölümle değil sonsuzlukla sevgi, zor bunu anlamak.
Şairin mısraları tükenir, okuyanın yüreğine akarak.
Kayıt Tarihi : 4.5.2016 17:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!