Sevgiyi Paylaşalım Şiiri - Nevzat Dağlı

Bu büyük sevdayı yalnız çekemem,
Paylaşalım birazını alıver.
Terkedilip göz yaşları dökemem.
Ya al beni ya da bırak, salıver.

Özlemin acısı beni bitirir,
Sensiz anlarıma hüzün getirir.
Bir gülüşün bin kederim götürür,
Bakışalım arada bir gülüver.

Benden sevgi sana nasıl ulaşır,
Bilmiyorum kimler nasıl üleşir.
İlanıaşk etsem dilim dolaşır,
Anlatamam, gözlerimden biliver.

Arkadaş, dost dedin anlayamadım,
Kalbinin sesini dinleyemedim.
Seviyorum diye ünleyemedim,
Affet beni suçlarımı siliver.

Yılımsın, günümsün bende her ansın,
Çekme bakışını tüm kalbim yansın.
Yansın da bu gönlüm biraz uslansın,
Sevgi ocağında kalan külü ver.

Ankara’dan nasıl çıktım bir düşün,
Hasret ederini ödedim peşin.
Eğer benden acil değilse işin,
Rüya olsun Karaman’a geliver.

Düşmüydü, gerçek mi, hangi boyuttu,
Nevzat birgün senin elini tuttu.
Kendini yitirdi, sende unuttu,
Kalbindeyse bir bakıver, buluver.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat