SEVGİYİ ÖĞRETİRİM
Ben öğretmenim
Öğrencilerime önce
İnsanlar da her geçen gün azalan
Fakat
En çok ihtiyaç duyulan.
Yeri başka hiçbir şeyle doldurulamayan
Şeyi
Sevgiyi
Sevmeyi
Öğretirim
İnsan sevgisini
Genci yaşlıyı
Çocuğı bebeyi
Cinsi, ırkı
Yeri, kökü
Dini inancı
Rengi
Düşüncesi, fikri
Ne olursa olsun
İnsanı sevmeyi öğretmekle
Başlar ilk dersim
Barışın
Kardeşliğin
Dostluğun
Hoşgörünün
Öneminden bahsederim
Öğrencilerime
'Kendilerine yapılmasını istemediklerini
Başkalarına yapmamalarını
Kendilerine söylenmesini istemediklerini
Başkalarına söylememelerini' öğütlerim
Bu felsefeyi kendilerine
Bir yaşam biçimi olarak seçmelerini
İsterim
Böylece
Kırgınlıklara
Küskünlüklere
Kavgalara cinayetlere
Cehalete
Haksızlıklara
Vede
Her türlü
Ahlaksızlıklara
Son vermeyi düşlerim
Sevgiyi öğrenenlerin
Yüreklerinde hissedenlerin
Bunları yapamayacaklarını
İyi bilirim
İnsan sevgisiyle
Toprak sevgisiye
Orman sevgisiyle
Doğa sevgisiyle
Ve de
Yurt sevgisiyle
Vatan sevgisiyle devam
Eder öğretim
Bunları yapar ken de
sözerimin arkasında dururum
Davranışlarımla yaşam biçimimle
Çelişki yaratmam
Öğrencilerime örnek olurum
Metin Gürbüz.
11 10 1982
Kayıt Tarihi : 1.11.2010 01:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)