Öğrendim ki, her yarayı saran, sarmalayan, zaman değil şu yüce Aşk denen sevdadır.
Onun için...
Ben bu dünyaya kin değil,
Sevgi paylaşmaya geldim.
Çunkü, Sevgi...
Doğanın hayat veren, ikinci güneşidir.
Hayat küçük şeylerden oluşmuş, olsada...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta