Sevgiyi Gören Var Mı? Şiiri - Cengiz Saydam

Sevgi patlayan bir bombanın altında kaldı.
Sevgi, çöp kutularında ekmek arayan ellerin sıcaklığında, atıkların içinde kaldı.
Sevgi, hırsız müteahhitin yaptığı evin altında kaldı.
Sevgi, çocuklarını doyurmak için böbreğini satan babanın, organ mafyasındaki para hırsında kaldı.
Sevgi, bedenini pazarlayan kadının, sokaklardaki ızdırabında, pezevenklerin elinde, namussuzların altında kaldı.
Sevgi, Afrika'da açlıktan iskelet halindeki çocukların feryadı ile, kapitalist akbabaların pençesinde kaldı.
Sevgi, senaryosunu yazıp yaşamın ve kopya çekmiş gibi hep sonu ölümle biten, Yüce Senaristin filmlerinde kaldı.
Sevgiyi bulamadık...
Peki aşkı gören var mı?
Aşk, az önce kolunda altın künye, boynunda altın kolye, parmağında yüzük olan bir maçonun son model arabasında kaldı.
İnsanı gören var mı?
İnsanlığı kaçırdıysan korkma yine yakalarsın, eşek gibi çalışmana gerek yok, tenya gibi yan gel yat.
Takma kafana elinde servetin varken, öfke, nefret, ihanet, kan ve zorbalık... Çevir paraya oltada balık.
Bunlara adam diyor insan denen yaratık.

15 Nisan 2002