Sevgiyi Gördüm Şiiri - Kamil Serdengeçti

Sevgiyi gördüm perişandı
Saçları ıslak, yapış
Giysisi lime, yırtık
Bir kuru kemik yığını
Üstünde derisi, çatlamış
Gözler boş, bakış yok
Aç bilâç yürüyordu
Çamurlu yapraklarca hışır hışır
Yalpa yalpa, karayeller sarhoşu
Dudakları mordu
Zangır zangır titriyordu
Elimi uzattım görmedi
Gözleri sanki yoktu...

Sevgi bu kara sabah vakti böyle
Kuşluk öncesi
Bu kıvrım büklüm sokakta
Zehir gibi zemheriyi yüzleyerek
Ardında katran karası boşluklar
Nereye gidiyordu?

Nerelerden gelmişti,
Neler geçirmişti;
Sevgiyi kim terketmişti?