Sevgiyi Acıtmadan (Isılığımda Yok Dudakl ...

kolay oldu mu senin için
diriden ölü yarattın

her günüme hüzün kattın
içimdeki yangınları çoğalttın
umrunda mıydı senin
kendimi her gün külümden yarattığım
yeter sende gezindiğim
ve e z i l d i ğ i m
şaşırtın beni
göremez oldum önümü
ben kendime dönüyorum
mutlulukistana girdim sanarken
arar oldum dünümü
gözyaşlarımın emzirdiği
içimdeki okyanustur bana senden kalan
sevgiyi acıtmadan sevmektir doğru olan

ancak
sevmeyi bilenin avuçlarına koyarım canımı
yanıma almıyorum hiç bir anımı
anladım ben olmadığımı
resimlerde yanında duran kendimi yakıyorum
korkma mutluluk verdiğim günleri sana bırakıyorum
turşu suratıma astığım
zoraki gülüşleri de işte kırıyorum
kırıyorum özgürlüğümü eline verdiğim zinciri
ben insanlığıma dönüyorum

hep mayın oldun sol yanımda
günün saçlarında
işte bundan eksik olmuyor kırmızı
çaldığın umutlarımı bozuk para gibi harcadın
kendini kafes yapıp
beni mavisiz bıraktın
beni ışıksız
üşümemi ısıtan
ıslığımda yok dudaklarımda

bir insan usul usul nasıl öğütülür
sevgi tarlasında nefret nasıl büyütülür
isteyen gelip sende okusun okulusun
günlerin aynasına baksın her insan
kendi yanlışını görsün
görsün de herkes insanlığına dönsün
yürekler kanamaktan kurtulsun
sana yanlış öğretmişler sevmeyi
sevmek sanıyorsun
her şeyin önüne kendini koymayı
bırak artık hayatın altını oymayı
hayat çökerse sende altında kalırsın
ben yoksulluğuma dönüyorum
sen kendine yeni oyuncak alırsın
oyuncağı olunca yalnızlığın
belki sende kendinden utanırsın

varlığım yanında yalnızlık
gidişim acılarda büyük sessizlik
ipi elinde uçurtma sensizlik
artık ertelemeyeceğim cesaretli kararlarımı
düşlerime boyuyacağım yarınlarımı
sevgiyi acıtmadan
sevmeye açacağım kapılarımı