Yılları pas geçerken deli bir sevdada
Dünlerin acısı çöktü üzerime
Tam tutarken mutluluğun ucundan
İçime bir ateş düştü.
Korkulara daldım..........
Ümitsiz bir vakaydı sevgim.
Üstüne gittikçe kaçtı,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta