Sevgiye, Sevgiliye ve Sevmeyene Dair

Ben özlem bilirim göklerden öte, hissedilmez bir ağraz,
Sana ahkam-ı ezeliyye gibi içimdeki sevdam mıdır az?
Akılane insan sevdayı bilmez, yaşamak gerek ahraz,
Geçenlerden sual edilmez, yaşayan kafi; kimse anlamaz.

Derdest duygular içeren fani; ne gezer hücrem limanında,
Bre ahmak bilmez misin? Baş edilmez gönül divanıyla.
Yolu belli olana klavuz tutup yaş mı akıtmak istersin yarim yanağında,
Cahil cehaletinin hayranıyım; baş edemediler hünkar unvanıyla.

Göklerden gelen karar varsa kalbe düşer kor ateş,
Sen iç aşk şerbetini; yazılan vukuu bulur çukurunu êş,
Sen kolay mı sandın sevdayı bin çile çekersin bir peşkeş,
Muamma duygular kaplayacak, saracak etrafını gebeş.

Uyma bu mıntıkanın ürkütücü sessizliğine; görüntüsü viran,
İlahi aşka koş! Bu uğurda başka yollar değildir ayan,
Mutluluk ulaştığın yerdedir, zira savrulur olursun yalan,
Sevgi ırmağında yüzünce; yaşadıklarındır sana kalan.