Sevgiye İnanmamak mı? Şiiri - Zekeriya A ...

Korkusuzluk asla bir aldırmayış,
Değildi yasaklara
Lakin geçen zamanın izleri
Derinleştikçe can evinde
Yokluk çağırırken en kuytuda insanı
Yasaklar neden yaşanmadan
Bir özlem olup yokluğa ……………

Belki yaşayamamanın verdiği acıydı……
İsyana götüren duyguları
Kim derdiki bülbül
Dikenden değil de gülden
Alsın yarasını ……

Lakin akan kanlar değildi yokluğa giden parıltı

Okuması yazması bir değildir hayatın nupel da
Belki bir gün duyacaksın çığlıklarımı
O zaman isyan edeceksin belkide
Yasak, yok ve hiç………………………………

Aslında tek yaşanan ve
Hatırası cennette bile bayıltan insanı
Bir duygudur sevgi…
Lakin günü zamanı yeri yoktur ki sevginin
Kayıtlar la sınırlayamazsın ki duyguları…

Patlar nupelda
Can kafesinden çıkar yokluğa
Patlar nupel da duyguların………

Aslında azalan sevgidir hayatta
Sevmez olmuş kimse kimseyi……
Sevginin temizliği yetmez olmuş kimseye
İnandıramaz olmuş varlığı sevginin
Herkes sevgiye değil yasaklara takılmış
Hatta öyle kemikleşmişki yasaklar
Sanki değişmez tabular……

Allah bile sevmiş insanı
Kaynağı sonsuzluk olan
Çizgileri belli bir hayatta
Aata dır
Sevgi
Öyle saf temiz bir duygudur ki
Sevgi……………

Ateş bile
Sonsuzluğun sesinden gelirken
İki büklüm olur sevgi karşısın da
Yakamaz o incecik bedeni
Ateş yakamaz işte sevgiyi
Örnek mi istiyosun
Al İbrahim i
Nupel da……………
Yakamadığı beden değil,
Sevgidir ateşin.