Sevgiye Hasretim Şiiri - Korhan Akpınar

Sevgiye hasretim ben bir tanem, sevgine hasretim..
Çöldeki ağacın yağmura duyduğu hasret gibi...
Nasır tutmuş ellerim, kurumuş göz pınarlarım
Bir yudum sevgiye hasret...

Yalnızlığımı gecelerin sessiz çığlıkları ile paylaşırım...
Gecelerin sessizliğinde yalnız kendi sesimi duyar,
Yıllardır hayallerimin peşinden koşarım.
Ta çocukluğumdan beri sevgiye hasretim ben...
Anne sevgisine, baba sevgisine, kardeş sevgisine hasretim...

Halbuki yüreğim sevgi dolu, hayallerim umut,
Ama ne sevenim var ne de sevdiğim...
Geceler gündüzüm, gündüzler gecem,
Bir yudum suya hasretim bir çift söze...
Ömrüm hep hasret içinde geçti,
Yılladır umutla beklediğim güneşime hasretim...

Hani bir söz vardır ya bilirsin...
Yalnızlık üşütür, güneş ısıtır, hasret avutur derler...
İşte ben böyleyim...
Odamda asılı bir resim var kim olduğunu bilmediğim...
Gülen gözleri, tebessüm eden dudakları var...
Hayallerim, umutlarım...
Ben ona hasretim...

Ve seni gördüğüm o gün...
İşte odamdaki resim bu dedim...
Gülen gözlerini tebessüm eden dudaklarını gördüm...
Şimdi sana hasretim bir tanem, sevgine hasretim...
Gülen gözlerine, tebessüm eden dudaklarına hasretim...