Sevgiye, Gül Demetleri Şiiri - İsmail Tü ...

Düşlerimde hüzün, işbirliğinde sevgisizlikle
Kalemimde dize olup dökülmekte iken sayfaya
Bir yıldız belirdi gökyüzünde, birden;
Aydınlandı karanlık geceye özenmiş hayallerim.
Günün geceyi kovaladığı anda, mutluluk kavuştu.
Karanlık hüznün yumaklandığı duygularıma,
Yakamozlar çıktı birden parlayan sevgi deryamda.
Hayallerime geldi sevdiğim gözlerin,
Hani o menekşe mavisi, kimi de yosun yeşili
Hatta zeytin siyahına benzettiğim gözlerin,
Mutlu gülümseme ile gelip düşlerime,
Kovaladı sevgisizliğe yazdığım dizeleri.
Günün karanlık geceyi kovalamasında,
Beni, hayallerimi alıp körfezdeki kumsala götürdü,
Her biri papatya güzelliğine bürünmüş saç tellerine,
En güzel kır çiçeklerinden taçlar yaptım,
Ellerimi uzatıp ellerine, yüreğimi bırakıp yüreğine,
Sevmenin, en güzelini yaşadım hayallerimde,
Hüznü bırakıp karanlık gencin kollarına,
Sen ve ben uzandık mutluluğun gölgesine,
Gözlerimizde sevgi bakışları,
Gün ağarmakta, yeni umutlara hayat vermek için,
Gece karanlığında riyakârlığı, hüznü bırakıp
Tıpkı gelişinle hayallerime
Verdiğin; doyulmaz mutluluğa uzana umutlar gibi
Sevgiye dostluğa uzattık yüreklerimizi,
Can buldu dostluğumuz can dostluğa uzandı,
Sevgiye, içtenliğe, gül demetleri uzatarak.