Sevgiye doymadım ki Şiiri - Navruz Kaplan

Sevgiye doymadım ki halen yer var sevgiye
Ocakta süt kaynıyor taşacaksa görmem ki
Sevginin gözü kördür görmeden gidiyorlar
Çok bekledim soğukta elerim buz kesildi

Sevginin sesi çıkmaz su değil ki çağlasın
Sesiz yılan gibidir gizlice sokar seni
Bu sevgidir yakarsa keremi kül etmişti
Ağlayanlar asanlar bunlarda çok sevmişti

Sevmenin bedeli ağır kıloynan tartılmaz
Seversen yatamasın bereber yaşıyorsun
El ele geziyorsun rüyalar sende bitmez ki
Her gün beklersin onu gelmese ağlıyorsun

Sevgi ağaç gibidir sana hayat veriyor
Her dal seninin için yaşıyorsun demektir
Sevgisiz yaşamaksa hayel kurmakta güzel
Sevdiğini gördünse o gece bayram sana

Navruz sevdi doyunca çeşit çeşiti vardır
Benden bukadar sevgi geleceğede kalsın
Söyledim ben herkese sev sevil anatılsın
Sınır koyma sevgiye sınırsız sev geçtir