Tesadüf değildin sen
Yazgın vardı özümde
Sende yol oldum ben sende var
Sende ateş sende kül
Sen bendin ama
Ben sen olamadım önce
Varlığımı arıtırken çamurdan
Saydamlaşırken cam gibi kırılgan
Şefkat kadar güçlü doğdum
İçimdeki sonsuzda
Bir alemin başlayıp
Bir alemin bittiği yerde
Hiç olabilmeyi öğrendim
Öze döndüm seni buldum içimde
Seni buldum öze vardım gözünde
Bir sen aktın bir ben
Akıştık
Tek su damlasında karıştık
Unuttuk biz ikiliği bire vardık
BİZ olduk...
Kayıt Tarihi : 28.1.2009 21:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sevmenin, aşık olmanın sadece bir yürek çarpıntısından ibaret bir şey olmadığını; gerçek, saf sevginin insanı nasıl geliştiren ve dönüştüren bir güce sahip olduğunu anlatmaya çalıştım...
![Tayfun Özdüzenciler](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/28/sevgiye-dogmak.jpg)
Bir alemin bittiği yerde
Hiç olabilmeyi öğrendim
Öze döndüm seni buldum içimde
Seni buldum öze vardım gözünde
Bir sen aktın bir ben
Akıştık
Tek su damlasında karıştık
Unuttuk biz ikiliği bire vardık
BİZ olduk...
ANLAMLI;ÇOK İÇTEN BİR SEVGİNİN GÜZEL YANSIMALARINI GÖRDÜM ŞİİRDE.KUTLUYORUM DOST.SEVGİLER
TÜM YORUMLAR (69)