Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Ben her şeyi çok seviyorum.
Merhameti olmayan insanları da
Sevgiye davet ediyorum…
DAVETE İŞTİRAK EDİLİR BİZİM ÖRF VE GELENEKLERİMİZE GÖRE HANIM EFENDİ SİZİ VE KALEMİNİZİ KUTLUYORUM..
tebriklerimi sunuyorum. duyguların derinliği mükemmeldi.
Böylesine güzel mesajlar içeren, okura her anlamda ışık saçan şiire şapka çıkartıyorum.
Kalem tutan ya da klavyeye dokunan elinize, bu güzel duyguların rahatlıkla yer bulmuş olduğu yüreğinize sağlık.
bİR ŞİİR ANCAK BU KADAR GÜZEL OLUR.hARİKA!tAM ŞEMS E GÖRE.yuvasız kuş
Hayatı seven, kendiyle de barışık demektir.
Mahlukatı seven, kendi olmayı da başarmış demektir.
Bu şiirde ben Selma Hanımı buldum.
İşte, tanıdığım Selma Doğan bu.
Karşılıksız, hep veren, dağ gibi gönlü ile hep seven. kollarını kat be kat aşan sevgiyle saran Selma Doğan.
Bu yüreğe kocaman sevgi ve saygılar Çiftçi'den götür , ey sevgi rüzgarları... Esenlik ve huzur ver, bu gönlü yüce insana...
Takdir ve tebriklerim sıcaklığına, samimiyetine, içtenliğine...
Sağlıcakla kalın efendim.
'GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ'
Ne güzeldi...kutluyorum yüreğinizi , kaleminizi tam puan ve sevgiler, saygılar bıraktım...
size.
Hey insanlar çağırıyorum sizi.
Koşulsuz sevmeye.
Ben her şeyi çok seviyorum.
Merhameti olmayan insanları da
Sevgiye davet ediyorum…
Final dizeleri nasılda sevgiyi haykırıyor. Tebrikler.
Bu sevgi dolu yürerğe saygıyla eğiliyorum.
Ders niteliğindeki şiirinizi tam puanla alkışlıyorum
Selam ve saygılarımla...
Tüm güzellkler sevgiyle başlar.Bunu bilir,bunu söylerim. seven yüreğiniz dert görmesin inşallah. Kutluyorum sizi.
Canım benim insanların inasana mehameti kalmadığı bir zamana hızla yaklaşırken minik canlıların dünyayı güzelleştirip güzelleştirmediği çok az insanın umrunda....Nasıl güzel bir davet olmuş böyle bu içimi ısıttı sesimizi duyurmanın en iyi yolu sevgi yolu bu seslenişinin yankı yaparak evrene dağılması dileğimle.....Gönülden kutluyorum bu sıcacık sevgi dolu şiir için hep böyle kal hep cana yakın sevgi dolu......Öpüyorum yüreğinden......
Bu şiir ile ilgili 10 tane yorum bulunmakta