Sevgiye Dair Şiiri - Zeynep Demirel

Sevmek insanlara doğuştan var olan bir duygu ama nedense herkes bu konuda bencil.O sevsin bende severim yada o beni çok seviyor diye biriyle beraber olmak ne kadar da yanlış.Ben hiç kimsenin beni sevmesini beklemem.Sadece sevmek için severim.
Arkadaşlarıma özellikle sesleniyorum.Ben onu beni sevebileceği ihtimalini düşünerek sevmiyorum sadece seviyorum.Hem neden bir karşılığı olsun ki? Bence sevgi beklentisiz olmalı...Beni tanıyanlar yaptığım şeylerin karşılığını beklemediğimi bilirler.Bu konuda da aynı tavırdayım.
Lütfen çok rica ediyorum artık bana '' Deli misin o ne alaka, seni ne yapsın, oda seni bekliyordu zaten,sen onunla olamazsın'' gibi cümleleri duymak istemiyorum.
Evet deliyim ve benim sevgimin mantığı yoktur.Ve bu konuda benim duygularım önemli onun değil.Belki hiç tanışamam belki sadece yanımdan yürüyüp gider ama bu onun sorunu o kaybeder..Ben onu çocukluğumdan beri hayallerimde rüyalarımda görüyorum saçma olabilir ama elimde olan bir şey değil ki bu..Hissetmekle alakalı..
Sevmek arada mesafeler olsa bile sevdiğinin gözünden akan yaşların senin avucunu ıslatmasıdır..Nasıl ki sizin üzüldüğünüzü sıkıldığınızı hissediyorsam onuda öyle hissediyorum.Saplantılı hatta psikopat diyebilirsiniz.Ama bu sevgiyi yüreğime koyan Yüce Mevlam bana bu aşkı yaşatacak gerçekten inanıyorum.Allah (c.c) Habibim dediği için kainatı yarattıysa bana da yardım eder bu konuda diye düşünüyorum..
Siz dostlarım sadece dua edin olur mu o benim hayalim..Belkide yaşamak istediğim tek gerçeğim...(08.10.2010)