Sevgiye Dair Şiiri - Mustafa Şekerci

Sevgiye Dair

Bil ki! ..
Ölümü kanıksamış sevdaların öyküsü olmaz.
Hoyrat rüzgar gibidir aşk,
Rüzgara gem vurulmaz.

Nice yasaklanmış feryatlar vardır.
Dondurucu bir cehennemin ortasında.
Binlerce akrebin zehri dolaşırken damarlarında,
Zamanın üstüne devrilmesidir sevgi.
Sevgi;
Sevenin cehennemde cenneti yaşayarak,
Ölmesidir.

Her sevgi firakında bir vuslat barındırır.
Ve,
Her vuslata bir ayrılık sığdırır.

Sevgi; deli dağ başlarının taze karıdır.
Sevgi; gül yaprağına düşmüş çiğ damlası.
Sevgi; bahara tomurcuklanmış çiçek.
Yaşamak kadar hayal,
Ölüm kadar gerçek.

Sevgi;
Ateşle suyu barıştırmaktır.
Alemin uykuda olduğu saatlerde yummamak gözü.
Geceyi gündüze karıştırmaktır.
Sevgi yokta varı, çokta biri bulmaktır.
Sevgi sevilenin varlığında kaybolup
Yok olmaktır.
Bazen kavruk bir çöl,
Bazen çiğnenen bir yol,
Bazen kökünden kırılmış kol,
Bazen çiçek yüklü dal olmaktır.
Sevgi;
Yıldızlar kadar uzakken sevgiliye,
Nefes kadar yakın bilip hemhal olmaktır.
Elsiz olmaktır.
Dilsiz olmaktır.
Gönülde “O“ yaşarken,
Yaşamaya gönülsüz olmaktır.

Sevgi; maddeyi manada yenmektir.
Sevgi; ölümcül ayrılıklara direnmektir.
Benliği özden çıkarıp,
Sendeki seni aşmaktır.
Ve sevgi;
Sıyırıp cesetten ruhu,
Allaha ulaşmaktır.

Mustafa Şekerci
Kayıt Tarihi : 10.11.2007 03:10:00
Mustafa Şekerci