Sevgiye çıplak maskeli bedenler

Şeytan maskeli ruhlar
Yüzerken yalnızlık denizinde
Arıyor mutluluğu
Mutsuzlukların gölgesinde
Bir bebek doğuyor bir yerlerde
Yaşamak istemediği
Bir sevgisizliğin kollarında
Ağlayarak geliyor dünyaya
Minicik elleriyle
Tutunmaya çalışırken hayata
Haykırıyor karanlığa çaresizce
Bir yudum sevgi diye

Umutsuzluğa olta atmış insanoğlu
Görmeyen gözlerle ışık arayan
Geleceğe yorgun bir hayatlar ordusu
Sudan çıkmış balıklar gibi çırpınmakta
Evrenin sonsuzluk denizinde
Yıkıcı kasırgaları ateşliyor savaşlar
Azgın dalgalara binmiş
Vahşi atlılar gibi hırslar tutkular
İntikam ateşiyle direkleri tutuşmuş
Yolunu kaybetmiş bir yelkenlide insanlar
Dünyayı çoktan terk etmiş mutluluklar
Güneş bile saklıyor iyimser yüzünü
Yağmurlarda akıtacak gözyaşı kalmamış
Zehirli sarmaşıklar gibi büyümekte öfkeler

Melekler artık göçmen kuşlar gibi gidici
Bir daha gelirler mi bilinmez
Kanat çırparken başka dünyalara
Yaslı şarkılar söylüyorlar sessizce
Hayatı aydınlatan iyi ruhlar nerede
Uçuşan yürekleri dayanmıyor
Bir hediye bırakıyorlar giderken
Anlayış, hoşgörü, en çok da sevgi
Belki de son bir şans insanoğluna
Kurtarmak için kaybolan gemiyi

Karanlığın içinden
Bir bebek doğuyor bir yerlerde
Tutunmak için hayata
Minicik masum elleriyle
Uzanıyor o bir yudum sevgiye
Ağlamıyor artık bak
Yüzünde gülücüklerle
Işık olup yürüyor geleceğe