Uyuşmuş bir kentin göbeğinde kalakaldım öylece
Tembel düşünceler içindeyim ki sorma
Gökten iner gibi düştüm yeryüzüne
Çakıldım
Çakıldım bilinmez bir hisse
Bir sürgüydü açılan gökte pencere
Yalınayak koşmaya hazır yüreğim
Sessiz uçsuz bucaksız bir ufukta
Renklerim karıştı birbirine
En çokta güneşin kızıllığına.
Bir sancı ki
Yaratılışımın izdüşümü benliğime emanet
Bu sancı ki çıldırtan beni.
Bir kent
Bir miskin köhne yapılar vesvesesi
Geliş gayem aylaklık mıydı yoksa biatlık mıydı?
Cevap basitti
Mükellef bir gezegende
Muhalif duygu ve düşüncelerimle insan kalabilme çabasıydı belki de tüm savaşım
Sırra kadem basan hissiyatımın
Konuksever yüreğimin çabası sevgiye biattı anladığım....
Kayıt Tarihi : 16.6.2017 01:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
