Ben çocukken pamuk bilirdim bulutları.
Saçlarımı tararken acıtırdı annem, kızardım...
Küçüktüm, korkardım iğneden..
Babam vurunca ayaklarıma,
ölüm gelirdi aklıma,ağlardım.
İnsanlar acıdan değil, sevgisizlikten ölür sanırdım...
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta