Sevgisizlikleri boğdu

SEVGİSİZLİKLERİ BOĞDU
Senin güneşin Tebrizden
Bizimki Konyadan doğdu
Sevgilerin kementiyle
Sevgisizlikleri boğdu.
Hâlikından mahlukuna
Mahlukundan Hâlikına
İnanmışların bağrına
Uzanan bir köprü oldu.
Çıktın haykırdın gel! diye
Gönlümden dökülen sel! diye
Fikrim bir gonca gül! diye
Kalbin bülbüle bağ oldu.
Halka oldu etrafında
Her ırktan ve renkten insan
Ortak noktaları îman
Dinlemezler emir fermân...
Dinleyenler pişman oldu.
Hoş görürsün yaratığı
Budur bu işin mantığı
Ecir sevâbın arttığı...
Artmaya vesile oldu.
İnsanlığı kardeş bildin
Haklının yanında durdun
Zulümlere engel oldun
Zalimler kudurur oldu.
Gönüllere vurdu güneş
Güneş gönüllere kardeş
Sevgi ile gönül sırdaş
Sırlar açıldı fâş oldu.
Gün güle konar renk verir
Bülbül sese âhenk verirBu sıcakla gönül erir
Gönül köze kondu gül oldu.
Hoşgörüyle başa güreş
Olma görgüsüzle kardeş
Sabırla göklerden güneş
Kalpleri ısıtır oldu.
İster müşrik ister müşfik
Edersin herkesi teşvik
Lâzım mesâyi-i teşrik
Teşrik-i mesayi hoş oldu.
İyilik kaplar heryeri
Şevki sarar gönülleri
Bülbülleştirir dilleri
Dillerden haykırış oldu.
Gönüllere geldi bahar
Goncaları kuşattı har
Sümbüller boy salmadalar
Bülbülün yüreği cuş oldu.
Bir arada papaz hoca
Eleleler uçtan uca
Gündüz olmadadır gece
Aşktan gönüller huş oldu.
Senin güneşin Tebrizden
Bizimki Konyadan doğdu
Sevgişlerin kemendiyle
Sevgisizlikleri boğdu.
Serhat GÜLÜ