Sevgisizlik Yalnızlığı Doğurur.

SEVGİSİZLİK YALNIZLIĞI DOĞURUR...

DOSTLARIMA DENEME YAZIMI SUNUYORUM
............................
SEVGİSİZLİK AĞIR BİR YÜKTÜR VE YALNIZLIĞI DOĞURUR, HIRSI KÖRÜKLER.

Hoşgörü sevgi değildir, bir insanın istemediği sonuçlara katlanmasıdır.
Üstünlük sevgi değildir, yalnızlığa adım atmaktır.
Acımak sevgi değildir, saygının azalmasıdır.

Sevgi, ilk önce insan olmayı bilmektir.
Sevgi, değer vermesini bilmektir.
Sevgi, var etmekten onur duymaktır
Sevgi, gururu ve kibri ortadan kaldırmaktır.
Sevgi, birlikte olmaktan sevinç duymaktır.
Sevgi, hırsı yenmektir.
sevgi, eşitliktir, eşitliğin özümsenmesidir
Sevgi, bütün yapay ayrımların hayattan çıkarılmasıdır. Ben farklıyım egosunun yıkılmasıdır.
Sevgi, öz veridir.
Sevgi, akıldır,bilinçtir.

Hele bir birini bütünleyen saygı duygusuyla sevgi, birlikte özümsenirse, birlikte yaşam sürecine sokulursa, güzelliklerin ve mutlulukların ırmak gibi coştuğuna şahit olur insan.

Ama maalesef biz sevgiyi ve saygıyı hayatımızdan kovduk ve yerine hırsı koyduk, yerine parayı, yerine yapay arkadaşlıkları ve dostlukları koyduk.
Sevgisizlik, çıkar ilişkilerini ön plana çıkardı.
Sevgisizlik, insanların kişiliğini götürdü. Kişiliksiz insan topluluğuna doğru korkunç bir hızla gidiyoruz.
Ve artık güç için,,para için yaşıyoruz.

Güçlü olmak için çalışırken, değerlerimizi yitirmeye başladık. Çevremizin yalanları ve yalakalıkları hoşumuza gitmeye başladı. Farklı ve üstün olmak pahasına gerçek arkadaşları ve dostları unutmaya başladık. Artık kendimizden başkasına değer vermiyoruz. Kendi düşüncelerimizin ve yaptıklarımızın doğruluğuna o kadar kendimizi kaptırdık ki, sevdiklerimize yukarıdan bakmaya başladık. Ama bu ihtiras ve hırs, yalnızlığa ve sevgisiz kalmaya adım adım gitmektir.

Sevgiyi hayatımızdan çıkardığımız için, günlerimiz bir birimizi boğazlamakla geçiyor.
Sevgiyi hayatımızdan çıkardığımız için, gerçek dostların söyledikleri artık zorumuza gidiyor.
Sevgiyi hayatımızdan çıkardığımız için, çekilmez biri olduğumuzun farkına bile varamıyoruz. Haksız olsak dahi, bencillik ruhumuzu sarıyor. Kendimizi hatasız bir insan olarak görmeye başlıyoruz. Ve çevremizdeki insanları da hiç yoktan kırıyoruz.

Yaşamın çok kısa ve acımasız olduğunu hiç düşünmüyoruz. Bu kısa ve acımasız yaşamda, sevginiz yoksa::;
Çok paranız olsa ne olur? Başkalarından üstün olmanız neyi değiştirir.? Evinizin, arabanızın, katınızın, yatınızın olması içinizde sevgi, saygı, hoş görü olmadıktan sonra neye yarar...? ? ?
Sevginiz yoksa, bütün bu varsıl değerlerden gerçek bir mutluluğu alabilir mi insan? Bu varsıl değerler bile, sizin yalnız kalmanıza ve mutsuz olmanıza neden olur.

Saygınız yoksa., saygı duyulmazsınız...Sevginiz yoksa., Hiç bir şeyiniz yok demektir.
Acı ama, gerçek olan budur.
BELKİ DE YENİDEN ÖĞRENMEMİZ GEREKEN DE BUDUR... GÖZ ARDI ETTİĞİMİZ UNUTTUĞUMUZ DEĞERLERİ YENİDEN ÖĞRENMEK...

Sevgi ve saygılarımla...

Kemal KÜÇÜKTEKİN
18.01.2011
KARAMAN