Erguvan çiçekleri mis kokularıyla dalıyorlardı güneşsiz yalnızlığıma
Neden hep böyle biçimsiz yaşamları sahipleniyordum
Durduk yere galibiyet yeminleri eden başarılı komutan
Hislerimin kuytularında çırpınan minik bir serçe
Kan kırmızısıydı sensiz haykırışlar
Aşkı zamansız uçan bir martı gibi titrek ve soğuk hissettim
Bırakıp gitmek zordu, acıydı, dayanıksızdı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
