Aç yaşarım ,susuz yaşarım,uykusuz yaşarım ama sevgisiz yaşayamam...Bu sözler yıllar önce benim tarafımdan söylendi.Aç kaldım...Yemedim yedirdim...Giymedim giydirdim...Susuz kaldım...Tasarruf edeyim diye tuvalet musluklarından su içtim...Sevgisiz kalmadım.Sevdik yavrumla birbirimizi. Ona insanı doğayı Yaradanı sevmeyi öğrettim...O kadar yaralıydım ki yine de yapabileceğim en iyi şey sevgi dolu bir ortamda büyütmek ve bunun içinde kırgınlıklarımı içime gömmek gibi geldi çözüm...Şimdi kaldıramıyorum. Söylüyorum bana şunu da yaptın diye.Insanlar maalesef siz sustukça sizi suçlu zannediyorlar.Elbette benim de hatalarım oldu. Düzelttim.Canımı sıkmak istemiyorum...Aç yasarım susuz yaşarım uykusuz yaşarım sevgisiz yaşayamam... Artık kendimi de seviyorum. Canım kendim nelere katlandın diyorum. Aynaya baktığımda kendimi beğeniyorum. Giydiğim kıyafeti yakıştırıyorum;mutluluğu yakıştırıyorum...
Adanın GünlüğüKayıt Tarihi : 24.3.2024 18:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yazılarım edebî günlüktür.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!