Bencillik sarmış dört yanı, alev, alev yanıyor,
Dostlukların tadı kaçmış, insanlar kan ağlıyor,
Anneler canavar olmuş, yavrusunu boğuyor,
Manevi bir boşlukta, çırpınıyor, insanlar…
Sevgisiz yaşarsa insan, Nemruttan farkı kalmaz,
Sevgiyle yeşeren bağın, çiçekleri hiç solmaz.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta