Sevgisiz Ölmek Şiiri - Mustafa Gökdemir

Anne niçin hüzünlü gözlerin
Neden ağlıyorsun
İşte anne ben sevgili oğlun
Sevdim ölürcesine
Sevgi demek yetermi anne
Duygularımın tercümesine
Anne sen söylerdinya hani
Sevgi hayatın ta kendisidir
Yaşamaktır sevgi
Cana can katandır
Ve tamamlayandır eksik olan bir yanını
Sevdim bende
Acıyarak bakma öyle
Her sevadanın sonuna nokta koyuluyor anne
O hiçbir zaman samimi olmadı elimi tutarken
Bakışlarını kaçırırdı benden
Sıcaklığını duymadım yüreğimde
O hiç benim olmadı anne
O dolunaydı bir yarısı benim
Diğer yarısı kimbilir kime gülümsüyor anne
Sus konuşma neolur
Ve ağlama nemlenmesin gözlerin
Bırak ben yaşarım ondan gelen acıyı
Nasıl yaşattıysam sevgimi
Ve nasıl büyüttüysen içimde onu
Sınırları aştıysam aşkta
İşte öyle alırım kendimi alırım ondan
Sökerim yüreğimden adını
Ben anne oyalarım ayrılığı
Sen anne üzülme neolur
Bak avuçlarımda sevgim
Sımsıkı kapattım ellerimi
Ve kilit vurdum yüreğimin tüm kapılarına
Anne ağlama avuçlarımda sevgim
Canımıda bıraktım avuçlarıma
Sevgimin yanına
Bir tek korkum var anne
Uzanırsa ecel sevgiliden önce
Bırak alsın canımı
Korkum ölmekten değil anne
Yalnız söylede sevgimi almasın
Yada alsında önce canımı alsın
Sonra alacaksa alsın sevgimi avuçlarımdan
Ben sevgisiz kalmaktan korkarım anne
Sevgisiz ölmekten korkarım anne