Sevgisiz nefesler! Şiiri - Mustafa Cilasun

Ne olurdu
Yaşamak için geldiğimiz
Şu dünyamızı yaşanamaz kılmasalardı

Paylaşım esasında
Enaniyetlere kapılmadan
Sevgiyle kucaklaşarak nefes alsaydık

Kimler istiyorsa
Şiddeti, hiddeti onların olsun
Baharlarımızı soldurmasın bize bıraksın

Ne teknik
Ne medeniyet istemez olduk
Medenileştikçe artık insanlıktan soğuduk

Sevgiyi unutur olduk
Vefadan pek çok uzaklaştık
Fıratçılık arenalarında yarışır hale sokulduk

Anaları unuttuk
Çocukları cami avlusuna bıraktık
Babaları sokakların bekçiliğine mecbur bıraktık

Ne yıldızlar
Ne semadan yağan yağmurlar
Hasret içinde kavuşmayı bekleyen umutlar

Yavaş yavaş
Tükenmeye yüz tutturuldu
Zihinler ekranlara mahkûm bıraktırıldılar

Her ailede olması dilenen
Sevgi iklimi sonbaharlarla anılır oldu
İletişim koptu, aşklar artık zevklerin aracı oldu

Varlık denen illet
İnsanlığa kadri ve şükrü unutturdu
Karınlara bağlanan taşlar bilmem ki nasıl unutturuldu

Kuşlar benim olsun
Uçaklar ve savarları onların olsun
Kuru ekmeğim yeter bana sinemde sevgim var oldukça